Een speciale constructie op een auto die gericht is op een betere wegligging en minder brandstofverbruik is een aerodynamisch ontwerp. Door het optimaliseren van de vorm van de auto en het verminderen van luchtweerstand, kan de brandstofefficiëntie verbeterd worden.
Enkele aerodynamische kenmerken die vaak worden toegepast zijn:
Gestroomlijnde vorm: Auto's met een gestroomlijnd ontwerp verminderen de luchtweerstand. Dit omvat afgeronde voorkanten, gladde carrosserieën, en goed geplaatste spoilers en luchtgeleiders om turbulentie te verminderen.
Luchtinlaten en -uitlaten: Strategisch geplaatste luchtinlaten en -uitlaten zorgen voor een goede luchtstroom, koeling van de motor en verminderen turbulentie.
Lagere bodemweerstand: Een vlakke en gestroomlijnde onderkant van de auto helpt om turbulentie te verminderen en de luchtstroom onder de auto te stroomlijnen, waardoor de weerstand wordt verminderd.
Verlaagde rijhoogte: Een lager zwaartepunt verbetert de wegligging van de auto, wat resulteert in betere stabiliteit in bochten en minder rolneiging.
Geoptimaliseerde wielen: Wielen met een gestroomlijnd ontwerp en lage weerstand banden verminderen de luchtweerstand en verbeteren de efficiëntie.
Daarnaast kunnen technologieën zoals actieve aerodynamica worden toegepast, waarbij beweegbare onderdelen, zoals spoilers, zich aanpassen aan de rijomstandigheden om de luchtweerstand te verminderen en de stabiliteit te verbeteren.
Het is belangrijk op te merken dat de implementatie van dergelijke aerodynamische kenmerken afhankelijk is van het automodel en de fabrikant. Verschillende autofabrikanten hebben verschillende technieken en ontwerpen om de wegligging en brandstofefficiëntie te verbeteren.