Het soldaatje en de ballerina konden elkaar niet spreken, maar ze konden elkaar wel zien. Elke avond, als het jongetje naar bed ging, stond het soldaatje voor het raam en keek hij naar de ballerina. De ballerina danste voor hem en glimlachte naar hem.
Op een dag viel het soldaatje uit het raam en belandde op straat. Hij werd gevonden door twee straatjongens die hem in een bootje zetten en op het water lieten drijven. De ballerina werd ook meegevoerd door het water. De twee speelgoedjes kwamen elkaar tegen en omhelsden elkaar.
Uiteindelijk werden het soldaatje en de ballerina opgeslokt door een grote vuurhaard. Ze stierven samen, maar ze waren gelukkig samen.
Het tinnen soldaatje uit het sprookje "Het tinnen soldaatje" van Hans Christian Andersen was verliefd op een papieren ballerina. In het verhaal worden de avonturen van het tinnen soldaatje beschreven, en hij wordt verliefd op de gracieuze papieren ballerina die ook in het verhaal voorkomt. Het verhaal volgt hun uitdagingen en obstakels terwijl ze proberen bij elkaar te zijn, ondanks hun verschillen in materiaal en de moeilijkheden die ze onderweg tegenkomen. Het is een ontroerend sprookje over liefde en doorzettingsvermogen.