gigantomachie , De term "Gigantomachie" verwijst naar een mythologische strijd tussen de Giganten en de Olympische goden in de Griekse mythologie. Volgens de mythe probeerden de Giganten, die waren voortgekomen uit Gaia (de Aarde) en Uranus (de Hemel), de Olympische goden van hun troon te stoten. Ze waren gewapend met rotsen en brandende eikenbomen.
Zeus en de andere Olympiërs, geholpen door enkele helden en halfgoden, vochten tegen de Giganten om hun heerschappij over de kosmos te behouden. De goden waren uiteindelijk succesvol, veelal dankzij de hulp van de held Heracles (Hercules in de Romeinse mythologie).
De Gigantomachie is een populair thema in de kunst en literatuur van de antieke wereld. Het wordt vaak afgebeeld in beeldhouwkunst, vaasschilderingen en muurschilderingen als een symbolische voorstelling van de strijd tussen orde (vertegenwoordigd door de Olympische goden) en chaos (vertegenwoordigd door de Giganten).
Dit thema is ook overdraagbaar naar andere culturen en mythologieën, waar vergelijkbare verhalen van een kosmische strijd tussen goden en reuzen vaak voorkomen. De Gigantomachie symboliseert vaak de overwinning van een geordende kosmos op krachten van chaos en destructie.
gigantomachie , De Gigantomachie (Grieks: Γιγαντομαχία, Gigantomakhía, "Oorlog van de reuzen") is een strijd in de Griekse mythologie tussen de Olympische goden en de Gigantes, een ras van gigantische nakomelingen van Gaia (aarde) en Tartarus (de onderwereld). De Gigantomachie was de laatste grote strijd van de goden, en het resulteerde in de overwinning van de Olympiërs.
De Gigantes waren een ras van reuzen die geboren werden uit het bloed van Uranus (hemel) toen Cronus hem castreerde. Ze waren ongelooflijk sterk en krachtig, en ze waren ook onsterfelijk. De Gigantes werden geleid door drie van Gaia ' s machtigste kinderen: Porphyrion, Enceladus en Mimas.
De Olympische goden waren zich bewust van de dreiging van de Gigantes, en ze bereidden zich voor op oorlog. Ze kregen hulp van Heracles, een halfgod die de zoon van Zeus was. De strijd tussen de goden en de Gigantes was lang en bloedig, maar uiteindelijk waren de Olympiërs zegevierend. De Gigantes werden verslagen en hun lichamen werden begraven onder de Etna.
De Gigantomachie is een populair thema in de Griekse mythologie en kunst. Het wordt vaak afgebeeld in vaasschilderijen, beeldhouwwerken en reliëfs. De strijd wordt gezien als een symbool van de overwinning van orde op chaos, en het wordt ook gezien als een metafoor voor de strijd tussen goed en kwaad.
Hier zijn enkele van de beroemdste afbeeldingen van de Gigantomachie:
De Gigantomachy Fries op het Parthenon in Athene
Gigantomachy Fries op het Parthenon in Athene
De Gigantomachie sarcofaag in de Capitolijnse Musea in Rome
Gigantomachie sarcofaag in de Capitolijnse Musea in Rome
De gigantomachy mozaïek in de villa van de Mysteries in Pompeii
Gigantomachie mozaïek in de villa van de Mysteries in Pompeii
De Gigantomachie is een fascinerend en belangrijk onderdeel van de Griekse mythologie. Het is een verhaal van goed versus kwaad, orde versus chaos, en de triomf van de goden.