Het middeleeuwse leenstelsel was een systeem waarin de heerser grondbezit (leengoederen) verstrekte aan adellijke personen (leenmannen) in ruil voor militaire diensten of politieke steun. In dit systeem was het bezit van grond beperkt tot de leenman, maar de eigendom bleef in handen van de heerser. De leenman had de verantwoordelijkheid om de grond te beheren en inkomsten te genereren, en was verplicht om de heerser trouw te blijven en diens bevelen op te volgen. Dit systeem was wijdverspreid in Europa tijdens de Middeleeuwen en was een belangrijk aspect van de politieke en economische structuur van deze tijd.
Objecten of gebouwen die tot het middeleeuwse leenstelsel behoorden, zouden zijn verstrekt door de heerser aan de leenman en zouden zijn geassocieerd met de politieke macht en invloed van de leenman. Deze objecten kunnen bijvoorbeeld kastelen, landhuizen, dorpen of steden zijn. Omdat de eigendom van de grond in handen bleef van de heerser, werd het beheer en gebruik ervan bepaald door politieke afspraken en verplichtingen, in plaats van economische overwegingen.